معاونت تحقیقات و فناوری

 آلبندازول یک داروی ضد انگل وسیع الطیف است و از نظر ساختمان و اثر مشابه مبندازول می باشد. این ترکیب به عنوان داروی کمکی همراه با جراحی کیست هیداتید ناشی از اکینوکوکوس گرانولوزوس واکینوکوکوس مولتی لوکولاریس به منظور پیشگیری از عود بیماری مصرف می شود یا به عنوان درمان اولیه در صورتی که جراحی امکان پذیر نباشد، به کار می رود. این دارو همچنین در درمان آلودگی به آسکاریس، کرمک، کرمک قلابدار، تریکوریاز و استرونژیلوئید مصرف می شود

در مطالعه ای که توسط دکتر حسن ابراهیمی شاهم آبادی استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان با هدف بهبود کارایی آلبندازول در درمان سرطان کبد با استفاده از نانوذرات Mobil Composition of Matter No. 41 (MCM-41)  صورت گرفت حلالیت و فراهمی زیستی داروی آلبندازول با استفاده از نانوذرات افزایش داده شد. در این پژوهش نانوذرات MCM-41 در شرایط آزمایشگاهی سنتز و توصیف شدند و اثرات بیولوژیکی آنها با استفاده از سنجش مهاجرت سلولی و MTT ارزیابی گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که نانوذرات MCM-41 تک پراکنده و کروی با اندازه 5/11±220 نانومتر بودند، در حالی که نانوذرات MCM-41  بارگذاری شده با آلبندازول کمی بزرگتر با اندازه 7/8 ± 293 نانومتر بودند. راندمان بارگذاری دارو 30 درصد بود که به افزایش حلالیت آلبندازول و فراهمی زیستی کمک کرد. نانوذرات MCM-41 همچنین اثرات سایتوتوکسیسیتی سلولی آلبندازول را 9/2 برابر افزایش دادند و هر دو فرمولاسیون آلبندازول تنها و آلبنداوزل با نانو ذره، توانستند مهاجرت سلولی را تا حدود 12 درصد مهار کنند. به طور کلی، نتایج این مطالعه نشان داد که نانوذرات MCM-41 این پتانسیل را دارند که یک نانوپلتفرم قوی برای تحویل آلبنداوزل در یک محیطIn vivoباشند، زیرا به طور قابل‌توجهی توانستند حلالیت و فراهمی زیستی داروی آلبندازول را افزایش دهند. یافته های این مطالعه پیشنهادکننده بررسی اثربخشی فرمولاسیون آلبنداوزل بعلاوه نانوذره (ABZ-MCM-41) در درمان سرطان کبد در آینده در محیط درون تنی می باشد. نتایج حاصل از این تحقیق در مجله EXCLI Journal با ضریب تاثیر 4.6 به چاپ رسیده است.